Feeds:
Argitalpenak
Iruzkinak

Posts Tagged ‘oroigarria’

Iruritatik Eugira doan NA-1740 errepidean altxatu zen Bidegabeko Bidea, 1939 eta 1941 artean eraiki zuten frankismoaren esklaboen oroimenez. Inauguratu eta hamabi ordura, gauaren iluntasunaz baliatuz, atentatu bat egin dute. Oroigarria pintadaz beteta agertu zen atzo, Kristo Erregeren bizipenekin, altxamendu faxista goraipatuz eta Baztango herritar batzuk (Lander Santmaria kazetariari, Iker Frias historiatzaileari…) eta gorriak mehatxatuz, hainbat hondamendi eragiteaz gain.

Pitzamarreko oroigarria pintada faxistaz beteta.Argazkia justiciaymemoria.blogspot.

Urde faszistak, Falange de Baztan ustezko kideak dira eta gaur horretan ez zen izan egin zuten ekintza koldar bakarra. Iruritako eliza ere pintadaz bete dute, Jainkoak eta Espainiak eroritakoak goraipatuz, eta gerra zibilean tropa frankistetako kide gisa erori ziren bizilagun-izenekin. Baita ere, Arraiozen mehatxuak idatzi dituzte Xoterori zuzenduta.

Gertakari hauek ez dira berriaak eskualdean. Azken hilabeteetan, antzeko ekintzak izan dira Donezteben, Amaiurren, Beran eta, Elizondon.

Erasoak aurten hasi ziren eskualdean, Amaiurren Nafarroako subiranotasunaren aldekoen oroimenez egin zen ekitaldian (otsailan) pintadak egin zuten monolitoan, Donezteben jarraitu zuten pintadak egiten, kasu honetan arrazista eta xenofoboak ziren, islamari buruzko kultura-erakusketa baten aurka (“navarra es cristiana” eta holakoak). Elizondon Pirritx eta Porrotx pailazoen ekitaldia zela falange eta españa goratzen zuten panfletoak agertu ziren. Berrikiago, Beran eta Lesakan mehatxuzko pintadak erregistratu dira alkateen eta bertze auzotar batzuen aurka, baita ere bertze herri batzuetan, hala nola Arantzan eta Igantzin.

Baztanen ez da falanjerik eta Falanje Baztan siñatzen dutenak Baztanekin zerikutsi gutti dute, kalean zurrunurruak entzuten dira eta eraso hauen atzetik Sunbillan bizi berri den Bilbotar arraro eta frankista baten izena entzuten da.

Gizon tallak, espantu haundiek.

P.D.1- 2009ko Irailan, Falange y Tradición izeneko talde batek bere gain hartu zituen azken hilabeteetan Bidasoaldean, Iruñerrian, Erriberan eta Euskal Herriko bertze zenbait lekutan egindako eraso faxistak. Eskualdean Bera, Lesaka, Doneztebe, Elizondo, Arraioz, Irurita, Amaiur eta Pitzamarren erasoak (pintada mehatxugarriak) egin zituen.
Falange y Tradición taldea “mugimendu patriota espainola” dela dio ekintza hauek bere gain hartzerakoan, eta “egiazko Estatu nazional eta kristaua” nahi duela dio. Horretarako, bere esku dauden ekintzak “beharrezko ikusten duen unean” eginen dituela jakinarazi du, “bereziki aberriaren arerioen kontra, hala nola separatismo terrorista, komunismo kriminala eta liberalismo antikristuaren kontra”. Erran.eus 2009ko Iraila

P.D.2- 2009ko urrian, ‘Quimera’ operazioa egin zen eta Falange y Tradición eskuin-muturreko taldeko bortz kide atxilotuak izan ziren. Hoien artean taldeko burua, Jose Ignacio Irusta Sánchez, “El barbas” edo “el carlista” bilbotarra eta Sunbillan bizi zena.

P.D.3 – Epaituak izan ziren eta bi urteko kartzela-zigorra ezarri zioten Irustari, eta urtebete eta sei hilabetekoa López Monreali, El Lanasi eta Pérez Illerari. Helburu terroristekin egindako kalte eta mehatxuengatik absolbitu egin zituzten, eta inor ez zen kartzelan sartu, aurrekaririk ez izateagatik. “Operación Quimera”, bere izenari ohorea egin zuen eta horretan geldituko zen “Quimera” batean (Irudimenaren emaitza den ametsa edo ilusioa).

P.D.4- 2009ko abernduan Baztan-Bidasoa Antifaxista taldeak deituta, auzolanean txukundu zuten Falange y Tradicion taldeak erasotutako oroigarria.

Sarrera pintadak ezagutu eta berehala idatzi zen, gero “ondorengoak” urrengo hilabetetan gehitu ziren.

Sarrera hau egiteko erabili den materiala.

Agresión fascista contra la escultura alzada en Artesiaga. Diario de Noticias. 2009.

Hainbat herritan pintadak agertu dira eta Irurita eta Amaiurko oroitarriak hondatu zituzten. erran.eus 2009.

La Guardia Civil desarticula el grupo de extrema derecha Falange y Tradición. Europapress/navarra. 2009.


Read Full Post »

Maiatzak 16an, Irurita-Artesiaga errepideko 13. kilometroan, Pitzamar alderdian, errepide hori egitera behartu zituzten preso errepublikarrei, omenaldia egin zaie.  Omenaldi polita eta xumea  Memoriaren bideak eta Geronimo de Ustariz intitutoa taldeak antolatuta izan da eta Baztango udalaren eta Irurita herriaren laguntza izan dute. Omenaldiaz gain,  frankismoak errepresaliatu zituen preso antifaxistak gogoratuko duen eskultura inaguratu  zen.

Bidegabeko Bidea izena duen oroigarria, Mikel Iriarte Arizkundarrak  altzairuz (corten) egindako eskultura bat da eta presoak erabili behar zituzten tresnak irudikatzen dira. Eskultura, harri puske batzuen gainean dago eta harri kozkor hauek, presoek baldintza okerrenetan pikatu behar izan zituzten harriek irudikatzen dituzte ere.

Bidegabeko Bidea. Frankismoak errepresaliatu zituen preso antifaxistak gogoratuko duen eskultura. Argazkia Pello San Millan

Gaur egungo NA-1740 errepidea (Irurita-Artesiaga)  gerra zibilaren ondoren (1939-41) eraiki zen eta 1.756 preso zatar, gosetuek, gaizki jantzita eta tratatuak, haietako aunitz inolako epaiketarik eta defentsarik gabe kondenatuak eta lan egitera behartuak eraiki zuten. 

Bortxazko lanetara zigortutako presoak (edo esklabuak) 18. eta 159. Langileen Batailoietako eta 12. Langile Soldaduen Diziplina Batailoiko kondenatuak izan ziren eta hoietako lau omendu zizaien Pitzamarren: Justo Urkijo, Pako Barreña, Pedro Aranguena “Bixkai” eta Angel Galar.

Bertsolariak, ohorezko aurreskua, txistulariak, txalapartariak eta lore sorta eskeintzaren ondoren, Lesakan bizi den buru garbiko 90 urteko Justo Urkijo bizkaitarrak hitza hartu zuen eta omenaldi berantiarra ia iahil ostekoa! (póstumo) zela, baina, hala ere, bere esker ona adierazi nahi zuela aipatu zuen.

Pako Barreñak, hau bizkaikoa ere, umore onez kontatu zuen nolakoa izan zen bizitza urte hoietan eta nola jasatzen zuten zigorrak, nola errepiderako harriak mazetaz pikatu behar ziren, nola sorbaldan eramaten zuten harriz betetako zakuak alanbrez lotuta, nola goseagatik  elurraren artean hilda zegoen oilo bat jan zuten eta nola “sariz” bezala kartzelez kartzel Afrikan “batallon disciplinario” batean akitu zuen.

Pedro Arangüena Bixkai“-ren alaba azaldu zuen bezala, aita bertan egon arren, pena zela zeren agian berandu samar egindako omenaldia zen, zeren orain gutti artio arras ongi zegon baina orain bertan zerbait apal zegon eta han gertatutakoaz apenas ulertuko zuen. Bixkai, goitizena dion bezala bizkaitarra da ere aske gelditu zenean Iruritan ezkondu eta Iruritan  bizitzen gelditu zen.

Angel  Galar ez zegoen, baina bai zeuden familiakoek bere aita ordezkatzen. Angel Erronkarikoa da.

Justo Urkijo, Bixkai, Pako Barreña. Argazkia Alicia del Castillo

Azkenik hitza  Ricardo Mula Katalandarra hartu zuen. Ricardo 1933 Elizondoko Fortenea etxean jaio zen eta bere aita, Franciso Mula Oronozko Diputazioko “celador de caminos zen. Faxistak altxatu ziren egun bazutara, Iruñatik iritsitako falangista talde batak Franzisko preso hartu eta Iruñera eraman zuten. Bidean, Lanz-eko bidegurutzeko arekan fusilatuta erail egin zuten. Gaur egun bidegurutzeko bazter batean bere omenezko oroigarri xume bat dago.

Baztanen errepide hau egin zuten preso batallonez gain, Baztan barna 3.486preso geihago zeuden bertze errepide eta instalazio militar eraikitzen. Erratzuko kuartelak edo kanpalekuak, Izpegiko bidea, Amaiurkko Punpulusta mendiko gotorlekuak…I

Iparraldearekin Baztango mugan zehar altxatutako , bunker eta gotorlekuen sarea, Mendebaldeko Pirineotako defentsa planaren barruan sartuta zegoen. Frankok beldurra edo susmoa zeukan II. gerrate mundiala akitzerakoan Frantziatik eta aliatuk lagunduta espaniar errepublikatzaleak sartu eta inbadituko ziotela!

P.D 1 Pedro Aranguena Mirandona “Bixkai” 2010ko urriarem 4an Iruritan zendu zen.

P.D 2 Justo Urkijo Bizkarguenaga “Lesakarra” 2013ko Urriaren 28an Leskan zendu zen. 2011an 96 urte zitella bere herriko bestetako txupinazoa eta lesakarren omenaldia jaso zuen.

P.D 3 Pako Barreña Elizegi Durangotarra 2010ko Irailaren 6an zendu zen.

Agur eta ohore askatasunaren aldeko miliziano eta eusko gudariak.

Sarrera hau egiteko erabili den materiala:

Recuperación de la Memoria Histórica en Irurita. Alicia Del Castillo. Diario Vasco, 2009.

Una escultura recordará en Irurita a los prisioneros de Franco. Ahaztuak1936-1977 bloga. 2009

Homenaje a prisioneros antifascistas. Unidad Civica Navarra por la Republica bloga. 2009

Read Full Post »

Urteberri, berri, zer dakarzu berri

uraren gainean  osasuna ta bakea

urtetx, urtetx urtetxa nahi dugu,

Bestondoa! bestondoa ekarri du urtero bezala urteberriak! (urterzarra ondo pasatutako señalia) eta Baztanera, Amaiurrera zehazki, berria ez izan arren eta ia bi urte berandu iritsi arren… urte berriak Amaiurko monumentuari buruzko erakusketa  ekarri du!

Nafarroko gobernuak antolatutako Amaiurko monumentuaren 25. urteurrena ospatzeko erakusketa mugikorra, Amaiurko serorategian ikusgai izanen da.

 

Argazkia Baztan-bidasoa.com

Erakusketa hau duela urtebete ikusi nuen Iruñean. Harritu egin ninduen Amaiurko monolitoari buruz nafarren eta euskaldunen askatasunaren sinbolo gisa ezer ez esateak ( horregatik altxatu zen), ezta Jaime Belaz de Medrano eta haren 200 zaldun agramondarrak aipatzeak ere. Bai 1922an sortzeko ideia nabarmentzen zen, eta baita ia 10 urte geroago, 1931n, atentatu baten ondorioz (dinamitatua) monumentua eraitsi egin zela ere.

Erakusketa azken 25 urte hauetan oinarritzen da, 1982an Amaiurtarrek monumentua berreskuratu eta zaharberritzeko daukaten gogoetan, baina monolitoaren sinbologia eta 200 zaldun naparren balentriaz ja!

2007an Monolitiaren 25.urteurrena ospatu
zuten Amaiurtarrak. Agazkia Diario Vasco

Balentria 1521eko irailean hasi zen, Enrike II.a “zangotzarrak” Amaiurko gaztelua Nafarroarentzat berreskuratu zuenean, gotorlekua ez ezik, Baztan -Bidasoako “marka” eta egun gutxiren buruan Hondarribiko gotorlekua ere berreskuratu zituen. Amaiurko gazteluaren kapitaina Jaime Belaz da, eta Miguel Jatso (Xabier santuaren anaia) Elizondon kokatu zen; Hondarribian, berriz, Pedro de Navarra Nafarroako mariskalaren semea (aitaren izen bera du) geratu zen kapitan gise.

1522ko ekainean, gaztelarrak Belatetik Donoztebera iritsi ziren, eta borroka baten ondoren, nafarrek Baztanera ihes egin behar izan zuten (Doneztebe Martin de Urtsuan, eta bertze baztandar batzuek gaztelarrekin bat egin zuten). Borrokan zauritutako nafarrak Urdazubiko monasteriora eraman zituzten (Urdazubiko abadea leiala da Nafar kausarekin).

Uztailaren 15ean gaztelarrek Amaiurko gaztelua setiatzen dute eta lau egunez 10.000 gaztelar gaztelua konkistatzen saiatzen dira (beno, baziren nafar behamontarrak, gipuzkoarrak, alemaniarrak…). Azkenean, janaririk gabe eta leher eginda (lau egunez gau eta egun borrokan ibiliz), setiatuek amore ematen dute. Pasarte historiko honengatik, Amaiur euskaldunentzako askatasunaren sinbolo bihurtu zen, baina ez zen azken bastion nafarra izan, 1524ra arte Hondarribian Nafarroako estandarte gorria onesten jarraitu baitzuen (1521eko urriaren 6an setiatua).

Menderatua eta garaitua den nafar honetan, belaunaldiz belaunaldi, isilean eta klandestinitatean Amaiurren gertatutakoa gogoratu dugu (eta odoletan eraman ere bai) eta 1879an “euskara Elkartea” han borrokatu zirenen oroimenean zerbait egin behar zela pentsatzen hasi zen.

1920an, “Nafarroako Monumentuen Batzordeak” monumentu bat eraikitzea baimendu zuen, eroritakoen omenez, eta han hil zirenak Nafarroko askatuaren azken dedefendatzaileak izan zirela erranen dute. Hitz horiek eta baimen horrek kristonezko polemika sortu zuten; izan ere, nafar batzuentzat (espainiar nazionalistak) han hil zirenak frantses eta espainiar traidoreak baino ez ziren.”

Hika mika hoien gain 1922ko kainaren 20an monolitoa inaguratzen da euskal probintzien lau armarriekin eta  “Napar askatasunaren alde Amayurko echarrian borroka egin zuten gizonei ” leloarekin.

Argazkia Pello San Millan

1920ko hamarkadan eraiki ondoren, eta polemika etengabea zela, 1931ko uztailaren 26an amaiurtarrak , monolitoa lehertzen zuen dinamita-eztandak eragindako zaratarekin esnatu ziren. Ez zen inoiz jakin nor izan zen atentatuaren atzean; Victor Praderaren ingurukoak (nafar nazionalista espainiarra),, errepublika bera eta baita abertzaleak ere susmatu zituzten.

Hainbat hamarkadaz monolitoaren marmolezko harriak sakabanatuta egon ziren gazteluaren muinoan, harik eta 80ko hamarkadan Amaiurtarrek, Amaiurko gaztelua defendatu zutenen monolitoa eta balentriaren eta ohorearen oroitzapena berreskuratzea erabaki zuten arte.

1982ko urriaren 10ean, monolitoa berriro zutik egon zen, eta oraingoan…betiko izanen da.

Read Full Post »